czasami

Witam,

czasami powyciągam jakieś szmatki z szafy na kolejny dzień. Poukładam te klocki pod względem tkanin, faktury, kolorów i powybieram w miarę pasujące elementy. Ewentualne przeprasowanie koszuli i spodni. Dobranie dodatków i powinno być dobrze.
Wcześnie rano ubieram i jest OK. Wbrew niektórym opiniom nie spędzam pół dnia przed lustrem pieczołowicie zestawiając wszystko w całość. Czasami w ogóle nie zaglądam do lustra bo i po co?
Po tylu latach dobrze znam swoją facjatę i trudno jest się spodziewać jakiś rewolucyjnych rewelacji. Wszystkie te operacje, to jakieś 20-30 minut łącznie z prasowaniem.

Później wykonuję serię zdjęć, to też nie więcej niż kilkanaście minut. Wrzucam w komputer i większość jest nie tak. To spodnie za krótkie, na dodatek jedna nogawka w dziwny sposób krótsza od drugiej. A przecież idąc rano do pracy nie kulałem i obie nogi mają mniej więcej tę samą długość.
Za to rękawy w marynarce jakieś z lekka przydługie. Kołnierzyk w koszuli się poprzekręcał - same nieszczęścia.
Najlepiej byłoby całą "sesję" wrzucić do wirtualnego kosza. Jednak przez najbliższe 8-10 godzin szmatek nie zmienię. Jest jak jest i trzeba to zaakceptować, nie przejmując się zresztą zbytnio. Jest parę innych ciekawych rzeczy do zrobienia.

Tak też stało się dzisiaj. Trochę poukładałem fotki, chowając najbardziej drastyczne odstępstwa od zamierzonego efektu i z kronikarskiego obowiązku, oraz przyjemności - zamieszczam.

Zrobiło się wyraźnie cieplej, za to z lekka deszczowo. Można odwiesić na kołku zimowe czapki i wrócić do kapeluszy.
Wierzchnie okrycie stanowi lekki jasny płaszczyk. Jego zaletą jest to, że bawełniana tkanina została dobrze zaimpregnowana nieprzemakalnym podkładem i nie boi się deszczu.
Buty na twardej plastykowej podeszwie ze stosunkowo wysokim obcasem. Ponadto wykonane są z dość twardej lakierowanej skóry. W sumie to prawie, jak kalosze. Przy ostatnio "trendowych" przykrótkich spodniach daje ten bonus, że można brnąc pow wodzie, lodzie i błocie - nie przejmując się zbytnio "zimowo-wczesnowiosenną" pogodą.
Nawiasem mówiąc mam nadzieję, że taki stan nie przejdzie w chroniczny na najbliższe dwa miesiące. Mam na myśli oczywiście pogodę.

Jest cieplej, ale też bez przesady. Szczególnie wcześnie rano o brzasku. wcale nie jest tak różowo. Stąd też wełniany szalik i niezbyt grube, dziergane rękawiczki.
Odpowiednio do pory roku w zestawie znajduje się jasnoszara wełniana marynarka i niezbyt grube, ale nie garniturowe spodnie. Również koszula z jasnoszarej bawełny jest trochę grubsza.
Zresztą o tej porze roku nie pasują mi żadne cienkie garniturowe koszule. Są to zazwyczaj wełniane pola/sweterki, grubsze koszule, cienkie wełniane golfy. Nie jest to zresztą kwestia marznięcia, lecz każda pora roku ma dla mnie pewne tekstylno-ubraniowe skojarzenia.
Różnie się tutaj od części wizerunków jakie napotykam na innych modowo-szmatkowych blogach.

Świetnie opisała to Egomorphosis w jednym z tematów Zgil wurwa czyli jak być najbardziejmodniejszym..
Nawiasem mówiąc, jestem u niej podlinkowany, z wybraniem jednego z bardziej zabawnych zdjęć z mojego bloga - za co serdecznie dziękuję. W tym miejscu, bo u siebie ma zamknięte komentarze.

Jedyne co nie budzi samozastrzeżeń to faktura użytych szmatek.

pozdr.Vslv